هنجاریابی پرسشنامه صبحگاهی-شامگاهی و تاثیر ساعت بدنی (تیپ شبانه روزی) در عملکرد در آزمون سراسری

پژوهش پیش رو به بررسی دو مساله اساسی در ارتباط با نواخت شبانه روزی انسان پرداخت. نخست تلاش شد تا در یک نمونه دانش آموزی با حجم 502 نفر به بررسی ویژگی های روانسنجی ابزار meq پرداخته شود. یافته ها نشان داد که میزان آلفای بدست آمده برای سنجش همسانی درونی آزمون برابر با 0/66 بود. تحلیل عاملی تاییدی آزمون که بر مبنای تحلیل های پژوهشی دیگر (رهافر، صادقی، صادق پور، میرزایی؛ تحت بررسی) صورت گرفت نشان داد که با تحلیل باردهی سه عامل بر روی 15 سوال meq، عامل اول تنها بر روی سوال 14 بار نمی دهد (t=1/75) و چهارده سوال باقی مانده به خوبی با عوامل مرتبط خود برازش دارند. در بررسی فرضیه دیگر تحقیق که بیان می کرد افراد با ریخت شبانه روزی متفاوت عملکرد گوناگونی در آزمون دارند و در این میان نقش معدل به عنوان شاخصی از هوش تاثیرگذار است دست به یک سری تحلیل پراکنش دو راهه برای هر مرحله از آزمون ها زدیم. نتایج برای هر سه مرحله آزمون مشابه بود؛ بطوری که یافته ها نشان داد بین سطوح ریخت شبانه روزی به طور مستقل و تعاملی با معدل در میانگین نمره تراز در هر سه آزمون تفاوتی وجود نداشت (p>0/05) و تنها اثر معنادار اثر مستقل معدل بود (p<0/01).